De ontmoetingsruimte is nu op zijn paasbest
In de afgelopen weken zijn vrijwilligers druk doende geweest om de ontmoetingsruimte, die achter in de kerk is, een refresh te geven. De bestaande meubelen zijn hergebruikt / vervangen met nieuwe zitjes en kasten. Een van de vrijwilligers die daar druk mee is geweest is, is Theo Keizer. Sinds januari doet hij dat samen met Antoon Bokkers, Wim Eggenkamp, Ko Koller, Theo Meyer en Henk Noordenburg.
We zochten hem op tijdens het schuren in de werkplaats van Antoon Bokkers. Aldaar is hij druk bezig met het schuren van alle bank- en kastelementen. Het was ten tijde van dit interview de laatste activiteiten.
Van kast naar kerkbank
Al schurend vragen we hem wat de veranderingen zijn en hij vertelt daar het volgende over: “Tot voor een aantal weken zagen we grote lege kasten. Deze diende nu veelal als aanplakzuil. Deze zijn nu weggehaald. Van al die houten materialen hebben we nu gebruik voor nieuwe kerkbanken.”
Vanaf januari zijn de grote aanplakzuilen verwijderd en gedemonteerd. Van dat materiaal zijn er 4 verrijdbare kastjes gemaakt voor o.a. berging voor kaarsjes. Ze kunnen ook gebruikt worden als afzetgelegenheid tussen de banken. Er stonden ook lange kerkbanken in de zijpaden, ook deze zijn gedemonteerd. Van het materiaal zijn er nu 8 banken gemaakt, ze lijken op de bestaande kerkbank maar zitten veel beter.
Nu deze banken klaar zijn en paasbest achter in onze kerk staan, moet je het gevoel krijgen dat je hiermee in een park zit. Er zijn nu 8 parkbankjes ontstaan, samen met een of twee kleine tafeltjes. Bij De stoelen komen oorspronkelijk uit de Henricus kerk.
Wat ook mooi is dat al die kleine tafeltjes samen een grote tafel vormen zijn als zij bij elkaar staan. Dat deze verandering in gang gezet is, is op verzoek van onze locatieraad gekomen. Theo, heeft toen een voorstel gemaakt om de ontmoetingsruimte eigentijdser te maken. Daarbij moest hij de doelstelling: Meer ruimte, opener en bewegingsruimte creëren zien te realiseren.
Een plein van een stad of dorp
De nieuwe ruimte geeft ook een gevoel dat je op een plein zit, waar dit nieuwe terrassen een onderdeel van is. Meestal zie je op een leeg plein in een stad of dorp dat de horeca er diverse terrassen omheen gebouwd heeft. Dit was in de vorige ontmoetingsruimte wat minder te zien en te voelen. Zo zag je diverse statafels met in de hoeken grote banken waarop je kon gaan zitten. Het is dus nu omgedraaid en de kleine tafels met de stoelen zie je nu aan de zijkanten van onze kerk. Nu het allemaal klaar is, moet deze nu opstelling ervoor zorgen dat parochianen e.a. na afloop van een viering of iets anders samen een gezellig koffiekransje kunnen hebben. Je ziet nu ook dat meerdere groepjes zijn ontstaan, waar je met elkaar dit gezellig nu kunt doen. In totaal zijn er nu 8 zitjes die achter in de kerk rondom zijn gesitueerd.
“Het was prachtig en leuk om dit te doen”
Nu het bijna klaar is vragen we hem tot slot of deze ontmoetingsruimte nog ingezegend of gedoopt moet worden. Hij moet daarop schaterend om lachen en geeft dan de volgende reactie: “Die eer is niet aan mij, omdat te organiseren. Maar het zou wel leuk zijn, om daar na Pasen met een mooi moment voor te kiezen.”
Theo, vond het leuk om hieraan te werken en kon daarmee een steentje bijdragen om gemeenschap te zijn. Na deze opmerking ging hij volop door met het schuren van de banken, om ze daarna de eerste laklaag te geven. Het afwerken gebeurde in de kerk gebeuren nadat alle delen in elkaar zijn gezet. Vrijwilligers dank voor jullie inzet en de parochianen gaan er vanaf heden nu echt voor zitten!
